به گزارش سرویس جامعه مشرق؛ در دل پایتخت، کمی آنسوتر از برج های سربه فلک کشیده و خیابان های پر ازدحام از ماشین های لوکس، فقر حرف اول و آخر را می زند. دیدن کوچه هایی تنگ و تاریک با خانه هایی کوچک و قدیمی که با بی ذوقی تمام در هم تنیده اند بی اختیار آدم را به لوکیشن فیلمفارسی‌ها می برد.

 

فیلم هایی که برای جوان های امروز نامانوس است و شاید به سختی در باورشان بگنجد، هنوز هم می توان آن کوچه های باریک، آدم های رنجور و دردهای پررنگ از اعتیاد و مواد مخدر را به عینه در شهر برج ها و خانه های میلیاردی با چشم دید و آدم هایش را لمس کرد؛ بن‌بست‌هایی با عرض کمتر از نیم متر، خانه های قدیمی و کوچک که از هر کدام چندین بچه قد و نیم قد بیرون می آید و ولوله ای که در کوچه‌های درهم تنیده ذهنت را هر چه بیشتر به سمت تفاوت طبقاتی سوق می دهد.